Anna Witkowska – Dziadosz
Anna Witkowska – Dziadosz
W poprzednich odcinkach pisaliśmy o prawidłowym ustalaniu wartości początkowej a także rozłożeniu tej wartości w czasie w koszty poprzez odpisy amortyzacyjne. Jednak nie w każdym przypadku, i nie zawsze w całości, odpisy amortyzacyjne mogą być wpisane do księgi podatkowej jako koszt.
1. Amortyzacja samochodu osobowego
W przypadku środka trwałego sklasyfikowanego w KŚT pod numerem 741 czyli samochody osobowe*, podatnik powinien sprawdzić, czy wartość początkowa środka trwałego nie przekracza równowartości 20.000 EURO. Przeliczenie następuje po kursie średnim NBP z dnia przekazania środka trwałego do użytkowania. Nadwyżka wartości początkowej ponad przeliczoną w ten sposób równowartością 20.000 EURO to ta część (proporcja) kwoty amortyzacji, której nie wolno wpisywać do kosztów.
*Uwaga: od 1 stycznia 2014 roku, dla tej klasyfikacji decydujące znaczenie ma nie – jak wcześniej – oznaczenie pojazdu w dowodzie rejestracyjnym, lecz spełnienie definicji samochodu osobowego z ustawy o podatku dochodowym.
2. Amortyzacja rzeczy sfinansowanych dotacją
Jeżeli przedsiębiorca miał zwrócone wydatki (lub ich część) na zakup bądź wytworzenie środka trwałego, wtedy amortyzacja tych środków trwałych nie może być zaliczona do kosztów – w takiej części, w jakiej wartość początkowa została przedsiębiorcy sfinansowana, np. w formie dotacji, dofinansowania, dopłaty. Przykładem może być tu zakaz ujawniania w kosztach amortyzacji środków trwałych zakupionych z dotacji urzędu pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej.
3. Amortyzacja środków trwałych w okresie zawieszenia działalności
Dokładnie od miesiąca następnego po miesiącu, w którym podatnik wpisał do CEIDG zawieszenie działalności, nie ma on prawa do wpisywania w koszty jakichkolwiek kwot z tytułu odpisów amortyzacyjnych.
4. Amortyzacja nieużywanych środków trwałych
Analogicznie jak w przypadku zawieszenia działalności, przedsiębiorca musi postąpić w sytuacji zaprzestania danego rodzaju działalności, w której środki trwałe były użytkowane – dalsza ich amortyzacja w księdze podatkowej jest zabroniona. Nie wolno wpisywać w koszty również amortyzacji za te miesiące, w których środki trwałe nie były wykorzystywane w przedsiębiorstwie, lecz oddane do użytkowania komuś innemu nieodpłatnie lub użytkowane do celów prywatnych przedsiębiorcy.